Ένα ματς, πολλές ήττες

Στο χτεσινό παιχνίδι ανάμεσα στη Βραζιλία και τη Γερμανία, η Βραζιλία δεν ήταν η μόνη που ηττήθηκε. Ηττήθηκαν και οι φαβέλες από τις πολυεθνικές των μιζών. Ηττήθηκε και η ποίηση από τον μεθοδισμό. Το χάος από την αιτιοκρατία. Το ένστικτο από τη λογική. Η έμπνευση από τον σχεδιασμό. Η ελευθερία από την καταπίεση. Ο αυθορμητισμός από τη σκοπιμότητα. Το απρόβλεπτο από το προβλεπτό.  

Η σύγκρουση δεν ήταν μόνο ποδοσφαιρική, ήταν και πολιτισμική. Γι’ αυτό θέλαμε να κερδίσει η Βραζιλία. Γι’ αυτό θέλαμε να χάσει η Γερμανία. Γι’ αυτό ευχόμαστε να κερδίσει, σήμερα, η Αργεντινή. Γιατί μας φτάνει η ασφυξία από την πίεση των πάντσερ της πειθαρχίας και της αυστηρότητας στην οικονομία, δεν την αντέχουμε και στο ποδόσφαιρο. Ζητάμε να ανασάνουμε σε ένα τσαλιμάκι, σε μια αστοχία της οργάνωσης, σε μια ποιητικότητα.

Αλλά οι Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές δεν ήταν σε θέση να μας δώσουν αυτή την ανάσα. Γιατί έχουν πάψει να είναι Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές. Έχουν απεκδυθεί τον ποιητικό εαυτό τους. Κλίνουν προς ένα παιχνίδι πιο γειωμένο, μετρημένο, πραγματιστικό. Δηλαδή προσλαμβάνουν τον γερμανικό τρόπο. Μιμούνται.

Γενικά, η πρόσληψη και η μίμηση δεν είναι μεμπτές πρακτικές. Αρκεί να αφομοιώνονται δημιουργικά στον οικείο τρόπο και όχι να τον υποκαθιστούν. Όταν συμβαίνει το δεύτερο, εκλείπει το υποκείμενο ως ενεργός ετερότητα. Απομένει ένα κακέκτυπο που σέρνεται αυτοματικά πίσω από το πρωτότυπο, πάντα υποδεέστερο, δεύτερο, άναρθρο. Το 1-7 είναι μια ηχηρή υπόμνηση των συνεπειών αυτής της τακτικής, πάντως εμείς, ως λαός, δεν την χρειαζόμασταν: ζούμε μονίμως στο πετσί μας την κατάντια στην οποία μας έχουν οδηγήσει δύο αιώνες στείρου μιμητισμού και μεταπρατισμού.

Οι Βραζιλιάνοι έχουν ελπίδα νεκρανάστασης μόνο αν ξαναγίνουν ποιητές. Διαφορετικά, είναι καταδικασμένοι στο περιθώριο. Διότι οι Γερμανοί και οι όμοιοί τους είναι από τη φύση τους, και θα είναι πάντα, καλύτεροι μεθοδιστές. Οι Βραζιλιάνοι έχουν ελπίδα νεκρανάστασης μόνο αν κοιτάξουν πάλι προς τα έσω, επιστρέψουν στις ρίζες και στις πηγές. Το ίδιο ισχύει και για μας – όχι (μόνο) στο ποδόσφαιρο.